Vandaag heb ik de eerste 3 deeltjes van het boek gelezen. Wat meteen opvalt is de schrijfstijl van Dimitri Verhulst. Het verhaal wordt op een sarcastische/ ironische manier verteld. Dit zorgt ervoor dat dit boek aangenaam is om te lezen, ondanks het feit dat het verhaal zelf niet veel inhoudt.
Hieronder heb ik een voorbeeld toegevoegd die de schrijfstijl van Dimitri Verhulst duidelijk maakt.
(pg. 20 ) “Geholpen door het feit dat Francisco Paulino Hermenegildo Teódula Franco y Bahamonde Salgado Pardo, beter gekend als kortaf Franco, het leven had gelaten en de Spaanse natie nog tijdens het rottingsproces van deze fascistische dictator werd omgevormd tot een democratisch koninkrijk, leerde heel Europa vlot met peseta’s betalen en vloog ’s zomers de ene charter na de andere naar het land van de stervende stier.’Fatsoenlijke huishoudens verteerden hun vakantiepremie op Tenerife, Mallorca, Ibiza of een willekeurige badplaats gelegen aan de Costa Brava of Costa del Sol.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten