30 nov 2010

Besluit

Mijn mening over het boek is een beetje verdeeld. Het verhaal is wat langdradig en mist wat actie. Het is zeker geen boek die ik spontaan zou lezen. Maar anderzijds hou ik wel van de schrijfstijl van Dimitri Verhulst. De ironische/sarcastische humor die ervoor zorgt dat je toch verder leest in het boek. Ook laat het boek je stilstaan bij de gevolgen van echtscheidingen en de relaties tussen moeder, zoon en stiefvader.
Een aanrader? Niet echt, maar voor leesopdrachten is het zeker geen slechte keuze.

28 nov 2010

Hoodstuk II

Tot mijn grote verbazing bevat het boek een tweede hoofdstuk. In dit hoofdstuk is Jimmy een heel pak ouder (91 jaar). Jimmy was na de reis uit huis gezet.

"Ga naar je zatte vader, je kent de cafés waar hij resideert. Of vraag aan het weeshuis of ze daar geen bed voor jou op overschot hebben, ons maakt het niet uit, al moest je oud worden in de goot, maar hier blijft de deur voor jou gesloten..."

Hoe het komt dat een moeder die zo veel van haar zoon houdt en hem beschermt, toch zo'n beslissing neemt is voor mij een raadsel. Wat Jimmy precies heeft uitgespookt, wordt niet vermeld. Maar ik gok dat het te maken heeft met een diefstal of een grote ruzie met Wannes.

Deel 33-34

De vakantie loopt ten einde. Maar er was nog een uitstap naar de Höchenschwand gepland. Bij de beklimming naar de bergtop liep Jimmy voorop. Als een echt kind, probeerde Jimmy zo veel mogelijk te balanceren op de stoeprand - dit is iets wat ik ook veel deed in mijn jonge jaren -. Als een echte acrobaat liep hij naar boven. Maar Jimmy kwam ten val. Met een reflex greep hij zich vast aan een stuk rots en riep om hulp. Na een paar minuten kwam Wannes aangelopen.
(pg. 219-220)"Hulpvaardig zag hij er niet uit. Hij keek allen maar toe, geamuseerd, triomfantelijk, zonder een woord te zeggen." " 'Ineens zou ik wel goed genoeg zijn voor jou, zeker?' zei Wannes, rustig."

(pg. 221) "Nu hij de uitgestoken hand, de met haat en weerzin uitgestoken hand van Wannes weigerde, dure eden zwoer, zijn vingers in een haak zette, en zich naar boven trok. Op eigen kracht. Ambitieus zijn toekomst in."

Het is duidelijk dat Jimmy koppig blijft en Wannes nooit als zijn vader zal zien. En daar kan ik goed inkomen. Ik zou ook niet willen dat ze me zoiets opdringen.

27 nov 2010

Deel 27-32

Omdat de tijd wat begint te dringen, heb ik besloten om vandaag een groter stuk te lezen zodat ik op tijd klaar geraak.
Bij Jimmy komen de kriebels om iets te stelen weer naar boven. In de bus krijgt hij de kans om een handtas te stelen. Maar Héloïse leidt hem af met een babbel.
De twee brengen samen een tijdje door op een waterfiets waar Héloîse vraagt of het een meisje of een jongetje wordt. Een meisje of een jongetje? Martine bleek zwanger te zijn. Daar had Jimmy nog niet op gelet.
Ook was er een stukje waarbij de gelaatsuitdrukkingen van Jimmy vergeleken werd met die van Martine en Wannes (die niet de biologische vader was). Maar toch vond men dat Jimmy veel weg had van zijn 'vader'. Dit stukje deed me denken aan een liedje van Stef Bos.